Patron szkoły
Roman Podoski (1873 - 1954)
Pionier elektryfikacji polskich kolei. Urodził się w 1873r. w Dąbrowicach k. Lwowa, w polskiej rodzinie ziemiańskiej. W celu uniknięcia służby wojskowej, która groziła mu w Rosji jako najmłodszemu z braci, rodzice wysłali go na naukę do szkoły księży Pijarów w Tarnopolu, położonym wówczas w Austrii. Po ukończeniu tej szkoły studiował początkowo na Politechnice Lwowskiej a następnie (od 1893) w Zurichu na Wydziale Elektromechanicznym.
Po studiach krótko był asystentem na Politechnice w Zurichu, a następnie pracował w firmie "Helios" w Kolonii. W 1899 r. firma wysłała go do Como we Włoszech Północnych, gdzie prowadził budowę pierwszej linii tramwajowej. Po zakończeniu budowy w Como został kierownikiem budowy tramwajów w Katanii na Sycylii gdzie pracował przez 3 lata.
Następnie powrócił na Ukrainę i w Kijowie założył przedsiębiorstwo elektrotechniczne, które budowało elektrownie w różnych miastach Rosji. Rewolucja 1905 roku spowodowała zastój w interesach, przedsiębiorstwo zbankrutowało i stracił wszystko.
W roku 1907 niemiecka firma Siemens-Schuckert rozpoczęła w Warszawie budowę tramwajów elektrycznych. Inżynier Podoski, doświadczony specjalista w tej dziedzinie, bez trudu znalazł w niej pracę. Najpierw kierował eksploatacją, szkoleniem kadr, warsztatami oraz budowa sieci, a rok później został zastępcą naczelnego inżyniera Zarządu Tramwajów. W tym roku w stolicy ruszyły pierwsze tramwaje.
W 1923 roku Roman Podoski otrzymał docenturę, a dziewięc lat później tytuł profesora tytularnego.
Od 1921 roku profesor zajmował się także wydawaniem „Przeglądu elektrotechnicznego”.
Zespół którym kierował Podoski prowadził badania mocy silników trakcyjnych oraz prądów błądzących koło torowisk tramwajowych. Równocześnie z praca na uczelni Roman Podoski zajmował się elektryfikacją polskich kolei. W roku 1918 wystąpił ze znacznie wybiegającym w przyszłość projektem elektryfikacji warszawskiego węzła kolejowego oraz trzech magistrali: z Warszawy do Krakowa i Katowic, z Warszawy do Poznania i z Krakowa przez Przemyśl do Lwowa. Z Jego inicjatywy w roku 1922 powstała międzyministerialna Komisja Studiów nad Elektryfikacją Kolei w Polsce. Komisja wydelegowała go do Stanów Zjednoczonych i Europy Zachodniej aby zapoznał się ze stanem elektryfikacji w tych krajach.
Po powrocie opracował projekt elektryfikacji warszawskiego węzła kolejowego, w którym zalecał zastosowanie prądu stałego 3kV. W następnym roku został doradcą technicznym Ministerstwa Komunikacji i zaczął pracować nad projektem elektryfikacji kolei podmiejskich. Pod koniec lat dwudziestych opracował szczegółowy projekt elektryfikacji warszawskiego węzła kolejowego, częściowo zrealizowany kilka lat później.
Na początku lat trzydziestych został członkiem dwuosobowego przedsiębiorstwa Oberchlesisches Kraftwerk(OKW) na Śląsku. Od chwili objecia kierownictwa zarządu niemieckiej spółki przez Romana Podoskiego rozpoczęła się w niej akcja polonizacyjna, a w 1935 r. zmieniono nazwę OKW na Śląskie Zakłady Elektryczne SA, zwane Ślęzelem. Potem opracował projekt elektryfikacji śląskiego węzła kolejowego.
W czasie okupacji uczestniczył w konspiracyjnych pracach nad słownictwem z zakresu kolejnictwa elektrycznego zorganizowanych przez Stowarzyszenie Elektryków Polskich.
Po wojnie zamieszkał wraz z żona u córki w Zielonce pod Warszawą. Kiedy w roku akademickim 1945/46 wznowiono zajęcia na Politechnice, objął kierownictwo nad Katedry Kolejnictwa Elektrycznego i Napędu - jednej z pierwszych katedr odtworzonych na wydziale elektrycznym. W 1946 roku otrzymał nominacje na profesora zwyczajnego , 1951 uzyskał stopień doktora nauk technicznych.
Prof. Roman Podoski mimo podeszłego wieku nadal czynnie zajmował się problemami elektryfikacji kolei. Brał udział w odbudowie urządzeń elektrotrakcyjnych węzła warszawskiego.
Był autorem projektu sieci trolejbusowej dla Wałbrzycha i elektryfikacji kolei piaskowej na Śląsku. Aktywnie uczestniczył w życiu wielu organizacji technicznych, m.in. Stowarzyszenia Elektryków Polskich, które współtworzył w 1919 roku ; był także prezesem Warszawskiego Oddziału SEP.
Medalem im. prof. Romana Podoskiego wyróżniani są członkowie SEP, osoby nie stowarzyszone i instytucje lub organizacje, za szczególne osiągnięcia naukowe oraz pracę zawodową i społeczną w zakresie rozwoju trakcji elektrycznej.